κιχάνω

κῐχάνω [pron. full] [ᾱ], imper.

A

κιχάνετε Il.23.407

; inf.

κιχάνειν Mosch.2.112

: [tense] impf.

ἐκίχᾱνον Il.3.383

: [tense] aor. [ per.] 3sg.

ἔκιχεν Od.3.169

,

κίχεν Il.24.160

; [ per.] 3pl.

κίχον 18.153

; subj. [ per.] 3sg.

κίχῃσι Od.12.122

; part.

κιχών 15.157

: also non-thematic [tense] aor. ἐκίχην [ῐ], [ per.] 2sg. ἐκίχεις, like ἐτίθεις from τίθημι, 24.284; [ per.] 1pl. κίχημεν or ἐκ- 16.379; [ per.] 3dual

κιχήτην Il.10.376

; subj.κιχείω, κιχείομεν, 1.26, 21.128; opt.

κιχείην 2.188

; inf.

κιχῆναι Od.16.357

,

κιχήμεναι Il.15.274

; part.

κιχείς 16.342

:—after Hom. [full] κιγχάνω [pron. full] [ᾰ] (cf. Eust.1525.16, Hsch., Phot.), first Sol. ap. Phot., A.Ch.622, S. OC1450 (both lyr.); misspelt

κιχάνω E.Hipp.1444

, Hel.597: [tense] fut. inf.

κιχησέμεν A.R.4.1482

: [tense] aor.

ἔκῐχον E.Ba.903

(lyr.),

κίχον Pi.P.9.26

, al.; subj.

κίχω S.Aj.657

, E.Supp.1069, Alc.22; inf.

κιχεῖν B.1.67

: [tense] aor. 1

ἐκίχησα Id.5.148

, Opp.H.5.116, Musae.149:—[voice] Med. (in act. sense),

κιχάνομαι Il.11.441

, Od.9.266: [tense] fut.

κιχήσομαι Il.10.370

, S.OC 1487: [tense] aor. 1

κιχήσατο Il.10.494

, Od.6.51: [tense] aor. 2 part.

κιχήμενος Il.5.187

, 11.451:—poet. Verb (perh. used in the laws of Solon), reach, hit, or lightupon, meetwith,

μή σε . . παρὰνηυσὶ κιχείω Il.1.26

, cf. Od.13.228; Ἄδμητον ἐν δόμοισιν ἆρα κ.; E.Alc.477; reach, overtake,

ὅν κε . . ποσσὶ κιχείω Il.6.228

; κιχήσεσθαι δέ σ' ὀΐω ib.341, cf. 21.605, Pi.P.2.50, B. 5.148, etc.;

τὰ φεύγοντα Id.1.67

;

ἵππους δ' Ἀτρεΐδαο κιχάνετε Il.23.407

; σὲ δουρὶ κιχήσομαι shall reach thee, 10.370; εἰς ὅ κεν ἄστυ κιχείομεν till we reach it, 21.128; ἧός κε τέλος πολέμοιο κιχείω arrive at it, 3.291: sts. of things, βέλος ὠκὺ κιχήμενον the dart that had just reached him, 5.187;

φθῆ σε τέλος θανάτοιο κιχήμενον 11.451

.

2 rarely c. gen., like τυγχάνω, S.OC1487.